Testy jednostkowe (ang. Unit Testing) – co to jest?
Testy jednostkowe to rodzaj testowania oprogramowania, którego celem jest sprawdzenie, czy indywidualne jednostki lub komponenty aplikacji (np. funkcje, metody, klasy) działają poprawnie i zgodnie z założeniami. Testy jednostkowe skupiają się na pojedynczych fragmentach kodu, izolując je od reszty systemu, aby upewnić się, że dana jednostka działa zgodnie z oczekiwaniami.
Jak działają testy jednostkowe?
Testy jednostkowe przeprowadzane są na najmniejszych, izolowanych fragmentach kodu, które nazywane są „jednostkami”. Jednostką może być pojedyncza funkcja, metoda, procedura, moduł lub obiekt w ramach kodu źródłowego.
Pisanie testów jednostkowych
Testy jednostkowe są zazwyczaj pisane przez programistów, którzy napisali kod, który jest testowany. Testy te są tworzone za pomocą specjalnych narzędzi do testowania jednostkowego, takich jak JUnit (dla Javy), NUnit (.NET), PyTest (Python) i wiele innych.
Izolacja jednostki kodu
Każda jednostka kodu jest testowana niezależnie od innych. Wszelkie zależności są na ogół zamockowane lub zastąpione „udawanymi” obiektami, aby zapewnić, że test skupia się tylko na jednostce, którą ma testować.
Sprawdzanie poprawności
Testy jednostkowe sprawdzają, czy dana jednostka kodu działa poprawnie w różnych warunkach. Na przykład, mogą sprawdzać, czy funkcja zwraca oczekiwany wynik dla danego zestawu danych wejściowych.
Automatyzacja
Testy jednostkowe są zazwyczaj zautomatyzowane i uruchamiane za każdym razem, gdy kod źródłowy jest zmieniany. To pozwala na szybkie wykrywanie problemów.
Regresja
Testy jednostkowe są często używane do testowania regresji, co oznacza sprawdzanie, czy zmiany w kodzie nie wpłynęły negatywnie na istniejące funkcje.
Testy jednostkowe są kluczowym elementem metodyk programowania, takich jak programowanie sterowane testami (TDD) i ciągła integracja (CI). Pomagają szybko wykrywać i naprawiać błędy, zanim kod zostanie zintegrowany z resztą systemu.
